مراحل استعدادیابی حرکتی
مراحل استعدادیابی حرکتی
انواع شکل های استعدادیابی
امروزه استعدادیابی به چندین روش مختلف انجام می گیرد، برخی از روش های استعدادیابی در این حالت به صورت حرکتی انجام می شوند. استعدادیابی حرکتی به این معنا است که افراد را از نظر استعداد ورزشی بررسی کنیم و نوع استعداد ورزشی آن ها را تشخیص دهیم.
استعدادیابی به صورت چند بعدی و یک بعدی انجام می گیرد. ممکن است یک فرد در یک رشته ورزشی استعداد داشته باشد که در این صورت او فردی یک بعدی در نظر گرفته می شود. برخی از افراد نیز در چندین رشته ورزشی در استعدادیابی حرکتی مستعد شناخته می شوند. در این صورت می توانند از تمامی این رشته ها فقط یکی از آن ها را انتخاب نمایند.
در صورتی که فرد بر روی یک رشته ورزشی واحد تمرکز کند و آن را ادامه دهد، احتمال موفقیت او بیشتر خواهد بود. این مورد اهمیت استعدادیابی حرکتی را نشان می دهد. این نوع استعدادیابی به افراد کمک می کنند تا راه ورزشی مناسب خود را سریع تر بیابند.
چه مواردی در استعدادیابی حرکتی بررسی می شوند؟
استعدادیابی حرکتی مواردی مثل توانایی فضایی یادگیری و توانایی حسی حرکتی در کنار توانایی های اجتماعی و روانی را شامل می شود. تمام این فاکتورها باید در فرد داوطلب بررسی شود. برای روشن تر شدن موضوع به مثال زیر توجه کنید.
فرض کنید آقای الف در سال گذشته برای استعدادیابی حرکتی داوطلب شده است. این فرد توانایی فضایی فوق العاده ای داشته و به خوبی می تواند موقعیت را بررسی نماید. از نظر قدرت بدنی و فیزیک بدنی نیز تایید شده است و توانایی حرکتی فوق العاده ای برای رشته ورزشی داوطلب دارد.
تنها مشکل این فرد این است که قدرت کنترل اعصاب دست خود را در زمان استرس نداشته و ممکن است برای اطرافیان مشکل ایجاد نماید. این فرد در استعدادیابی حرکتی نمی تواند فرد مناسبی شناخته شود. یکی از مهم ترین فاکتورهای یک ورزشکار سلامت روانی و جسمی کامل او است که در این فرد وجود ندارد.
فاکتورهای مهم در استعدادیابی حرکتی
بررسی فیزیک بدنی افراد و ویژگی شخصیتی ورزشکاران
بررسی عملکرد حرکتی ورزشکاران
شناخت میزان توانایی یادگیری مهارت های ورزشی
بررسی افراد از نظر ویژگی های خاص حسی و ادراکی و روانی
شناخت تمامی عواملی که در آینده ورزشکار ممکن است موثر باشند.
تمامی این موارد به صورت مرحله ای بررسی می شوند. کودکان و نوجوانان باید فاکتورهای بالا را جهت ورود به دنیای ورزش داشته باشند. استعدادیابی حرکتی در واقع مجموعه ای از عوامل بالا است که توسط کارشناسان در افراد بررسی می شوند.
در صورتی که به صورت مستمر فاکتورهای بالا در افراد بررسی شوند، کودکان می توانند به صورت صحیح به رشته های مناسب ورزشی هدایت شوند. بخش مهمی از آموزش و پرورش یک کشور به پرورش جسم کودکان وابسته است.
در صورتی که استعدادیابی حرکتی به درستی انجام شود، کشور کودکان و نوجوانان سالم تر و پویا تری خواهد داشت. در این صورت احتمال موفقیت کشور در آینده بیشتر خواهد بود. این نوع استعدادیابی در واقع می تواند نوعی سرمایه گذاری برای آینده کودکان و نوجوانان ما باشد.
معیارهای استعدادیابی حرکتی
ویژگی های مهم در استعدادیابی حرکتی به شرح زیر دسته بندی می شوند:
ویژگی های مربوط به سلامت جسمی افراد، این مورد معمولا به صورت طبیعی توسط کارشناسان ورزشی بررسی می شود.
ویژگی تمرین پذیری، برخی از افراد را با چند جلسه تمرین می توان در رشته ورزشی خاصی مورد استفاده قرار داد. متاسفانه همه کودکان دارای تمرین پذیری مناسبی نیستند و بر اساس توضیحات آقای گاردنر هوش حرکتی مناسبی ندارند. البته می توان با تمرینات خاصی هوش حرکتی آن ها را گسترش داد. با این وجود بهتر است که افراد دارای ویژگی تمرین پذیری بیشتر در مرحله استعدادیابی حرکتی انتخاب شوند.
در ویژگی پیکرسنجی افراد نیز ابعاد و شکل بدن کودکان و نوجوانان را باید بررسی کنیم. در صورتی که فیزیک بدنی فردی برای رشته خاصی مناسب باشد، این رشته را به او پیشنهاد می دهیم. در برخی موارد افراد به رشته هایی علاقه مند هستند که به هیچ عنوان فیزیک مناسبی برای آن ندارند.
این افراد باید توجه داشته باشند که نداشتن فیزیک بدنی مناسب برای برخی رشته ها می تواند برای آن ها دردسر ساز باشد. آن ها معمولا قادر به پیشرفت چندانی با این شرایط نیستند. وظیفه فرایند استعدادیابی حرکتی، بررسی همین موارد است.
غیر از موارد یاد شده ویژگی های روانی نیز به عنوان مهم ترین معیارها شناخته می شوند.
در استعدادیابی حرکتی موارد دیگری مثل توانایی تمرکز، کنترل استرس، توانایی تعامل با سایر افراد، تلاش و پشتکار مناسب نیز بررسی می شود. برخی از کودکان بلافاصله پس از بروز اولین مشکل در یک تیم ممکن است از ادامه مسیر دلسرد شوند. شناسایی و آگاه سازی این افراد از وظایف مهم مربی است.
یک فرد برای رسیدن به موفقیت در یک مسیر باید از سه مولفه مهم برخوردار باشد. تلاش و پشتکار کافی، صبر و استقامت و تحمل ناملایمات و توانایی تمرکز و کنترل استرس از ویژگی های اصلی قهرمانان بزرگ دنیای ورزش بوده اند. اگر نشانه هایی از این سه مولفه در فرد انتخابی وجود نداشته باشد، ورود او به دنیای ورزش حرفه ای کاملا اشتباه است.
مراحل استعدادیابی حرکتی
اولین مرحله استعدادیابی حرکتی انجام تست ورزش برای ورود به دنیای ورزش حرفه ای است. این تست در دو مرحله تست های اصلاحی و تست پیکر سنجی انجام می شود.
قبل از گذراندن این مرحله باید بدانید که فرد دارای بیماری های خاص نباشد در غیر این صورت به مراحل ابتدایی استعدادیابی حرکتی نخواهید رسید. این فرد قبل از انجام این تست ها از دور رقابت حذف خواهد شد. کارشناسان ورزشی و مربیان خبره آزمایش ها و چکاپ های مربوط به سلامتی افراد را قبل از تست ورزش از فرد داوطلب می خواهند.
تست های مربوط به آمادگی جسمانی نیز در ادامه از داوطلبین استعدادیابی گرفته خواهد شد. افراد زیادی تا به الان در این مرحله نمرات مناسبی نگرفته و جهت تمرین بیشتر به سایر باشگاه ها ارجاع داده شده اند.
جالب است بدانید که در فرایند استعدادیابی حرکتی پس از تست آمادگی جسمانی تست های مربوط به روانشناسی در صدر جدول قرار می گیرند. این تست ها برای مربیان بسیار مهم هستند، زیرا احتمال موفقیت ورزشکاران در آینده را مشخص می کنند.
در مرحله آخر تست های ادراکی و سرعتی از داوطلبین این استعدادیابی گرفته خواهد شد. این تست در نهایت آینده ورزشکاران را مشخص می کند.
خلاصه محتوا:
استعدادیابی دارای مراحل و بخش های پیچیده است. در بین روش های مختلف و مراحل گوناگون استعدادیابی، نوع حرکتی آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این استعدادیابی آینده ورزشی تمام کودکانی که به دنیای ورزش وارد می شوند را مشخص می کند. قرار است در این مطلب با استعدادیابی حرکتی بیشتر آشنا شوید.
